Moje zamrożone historie - Kraina Lodu

Hans szedł właśnie do pracy. Dzisiaj miał razem z zamkowym pracownikiem zająć się ogrodem. Wokół niego roztaczały się kolejne piękne miejsca z najróżniejszymi gatunkami roślin. Przypomniało mu się, jak razem z Anną tutaj spacerował na balu z okazji koronacji Elsy. Uśmiechnął się na to wspomnienie. Mimo powodu, dla którego spędzał ten czas z księżniczką, to były miłe chwile dla niego. Oczywiście tak naprawdę nie kochał Ani, ale uważał ją za bardzo radosnego, czułego i wspaniałego człowieka. Wreszcie ujrzał ogrodnika. Mężczyzna miał około pięćdziesięciu lat. Ubrany był w stare dżinsy (lub jak ktoś woli jeansy ;-) ) i brudną koszulę w kratkę. Jego włosy były siwe, a na twarzy widać było delikatne zmarszczki. Na nosie miał okulary, a na głowie kapelusz. Na pierwszy rzut oka wydawał się być miłym i poczciwym człowiekiem. - Dzień Dobry książę - powiedział z ledwo słyszalną pogardą w głosie. - Witaj... - Mów mi Adam - podpowiedział ogrodnik. - Dobrze, więc ty zwracaj się do mnie także

Witam wszystkich, którzy dotrwali do 6 rozdziału. Oto znowu ja i tym razem z rozdziałem świątecznym. Wiem, że już po świętach, ale trochę gwiazdkowego nastroju nie zaszkodzi. Miłego czytania! Anna zaczęła dzień z cudowną myślą. - Dzisiaj Gwiazdka! - krzyczała na cały zamek. Wpadła do sali balowej i zobaczyła swoją siostrę rozmawiającą z Arthurem. - Tam powieście girlandy, a tutaj...- nie dokończyła królowa, bo przerwała jej Ania. - A choinka gdzie będzie stała? - spytała księżniczka. - Choinka? Choinka! Na śmierć zapomniałam! - wykrzyknęła Elsa. - Jak można w święta zapomnieć o choince?! - zadziwiła się rudowłosa. - Uwierz mi, że przy tulu obowiązkach można. A może byś tak razem z Kristoffem pojechała do lasu po drzewko? - zapytała z uśmiechem starsza z sióstr. - Zgoda - powiedziała pełna entuzjazmu Anka. *** Księżniczka wesoło szła w kierunku pokoju Kristoffa. Jej głowa była pełna radosnych myśli. To będą pierwsze święta, które spędzi z Kristoffem i pierwsze od