Przepisanie scenariusza "Krainy Lodu 2"

Witajcie!

Jakiś czas temu (parę miesięcy temu 😅) w nocy miałam niezwykle kreatywny sen przedstawiający scenariusz Krainy Lodu 3. Nie wiem skąd mi się to wzięło, zważając na fakt, że ostatnio miałam swego rodzaju odwyk od Frozen, o czym mówiłam w poprzednim poście.

Tak czy siak, skłoniło mnie to do (ponownych) rozmyślań nad dwójką o trzeciej w nocy. Jak to jest, że wena zawsze przychodzi w najmniej odpowiednich momentach?

Doszłam do następujących wniosków: Tak, Frozen 2 ma potencjał. Należałoby tylko w pewnym (dużym) stopniu zmienić scenariusz. 

Napisałam krótką notatkę w telefonie i wróciłam do spania, a teraz próbuję odtworzyć swoje genialne pomysły. ;-)

Cały mój pomysł polega na zmianie historii walki w puszczy. Po pierwsze usunęłabym wątek z Iduną. Nie robiłabym z niej na siłę członkini Northuldry. Moim skromnym zdaniem ona pochodzi z rodziny królewskiej (ja zawsze uważałam ją za siostrę Fryderyka z Zaplątanych, bo nadal jestem zakochana w pomyśle pokrewieństwa Anny, Elsy i Roszpunki). To po prostu widać w filmie. Królowa wydaje się być pogodzona ze swym losem. Jest spokojna, dystyngowana. Czuje się częścią tego świata. Nie ma w niej tej chęci wolności i takiej nieporadności, co właśnie w Roszpunce, która została "wrzucona" w politykę. Wiem, że można to tłumaczyć tym, że minęło sporo czasu od walki w puszczy do wydarzeń z Krainy Lodu, ale takie właśnie jest moje zdanie. 

A poza tym, sami widzimy w F2, że Runeard jest bardzo, nazwałabym to konserwatywnym władcą. Nie znosi sprzeciwu. Szanuje tradycję i boi się nowego, nieznanego (magii). Lubi mieć wszystko pod kontrolą. Z tego powodu jestem przekonana, że zdążyłby już zaręczyć syna. Na pewno nie zostawiłby kwestii następnej królowej Arendelle przypadkowi. Tym bardziej, że w czasie owych wydarzeń Agnarr ma już czternaście lat (poprawcie mnie, jeśli się mylę). Ojciec Anny i Elsy wydaje się być bardzo przywiązany i posłuszny królowi, więc na pewno nie zignorowałby jego woli i poślubił wybraną księżniczkę.

Sam początek zostawiłabym taki sam, Runeard buduję tamę, jest spotkanie rodów i wybucha walka. Król ginie, a Agnarr zostaje ranny. I UWAGA, tutaj następuje konkretna zmiana. Księcia Arendelle ratuje ktoś z Northuldry, ale nie Iduna. Ktoś dorosły, może z jakiejś starszyzny. Ktoś zajmujący się magią. Taki Bazaltar, tylko ludzki. ;-) I ten ktoś (nazwijmy go roboczo Lund) okazuje akt łaski wobec Arendellian i właśnie oszczędza Agnarra, ale jako swego rodzaju karę nakłada klątwę na ród Runearda. Jaki to ma sens? Ano taki, że Lund nie chce skrzywdzić rodziny królewskiej. Chce ich czegoś nauczyć. Chce, aby Agnarr nie poszedł w ślady ojca i nie pałał nienawiścią do magii. Dlatego obdarza jego pierworodne dziecko magią, W ten sposób potomek Runearda nie tylko dostrzega piękno w magii, ale także uczy się ją kochać. 

 

 

Co ważne, Agnarr nie wie o klątwie. Żyje dalej w przekonaniu, że to Norhuldra zaatakowała Arendellian i w nieświadomości tego, że to Lund go uratował. Co zgadza się z założeniem z disney'owskiej wersji, że to Elsa ma poznać prawdę. Można się doczepić faktu, iż król w rozmowie z Bazaltarem mówi, że to nie urok, lecz moc wrodzona, ale skoro księżniczka urodziła się z tym i nikt nie wie o klątwie, to nie ma się co dziwić.

Dzieją się wydarzenia z jedynki. Córka Iduny i Agnarra początkowo zafascynowana swoim darem, w końcu zaczyna się go bać. Rani młodszą siostrę i doprowadza do kryzysu państwa (przypominam, że w owym feralnym okresie zamek Arendelle pozostawał zamknięty i zapewne kontakty międzynarodowe uległy pogorszeniu). Społeczeństwo przestaje ufać władzy. Ostatecznie, w wyniku poszukiwań rozwiązania dla pierworodnej, para królewska ginie. Żałoba, koronacja, bal, Zima Stulecia. To wszystko, cały ten mroczny okres widzę jako karę, pokutę Arendelle za krzywdy wyrządzone Zaklętej Puszczy. 

 

Gdy miłość zwycięża, a ludzie królestwa zaczynają rozumieć i podziwiać magię, grzechy zostają odpuszczone. Lund podejmuje decyzję, że pora, aby Elsa poznała prawdę. Ponownie czerpiemy z samego filmu i zakładamy, że siostry do puszczy przyzywa tajemniczy głos.

Elsa poznaje duchy, spotykają Mattiasa i jego ludzi oraz plemię. Wiem, że brakuje w mojej wersji, co się dzieje z Anną i Kristoffem, ale powiedzmy, że w ostateczności ich wątek mogę pozostawić "nienaruszony".  Wracając, nigdzie nie ma mowy o Agnarze i Idunie. Po prostu siostry szukają głosu. Chociaż akurat scenę ze statkiem bym zostawiła, bo mi się osobiście podobała. Swoją drogą, śmierć pary królewskiej można by zaliczyć do owej kary. Życie za życie.

Potem natomiast nie rozdzielałabym kobiet. Nie widzę sensu w tym zabiegu. Razem dotarłyby do plaży i tam się rozdzieliły, bo Anna i Olaf nie mieli by jak przepłynąć. Proste i zrozumiałe, bez prowadzenia do niepotrzebnych i sztucznych kłótni. 

I już w samym Ahtohallan nastąpiła by konkretna zmiana. W piosence "Pokaż się" Elsa nie znalazłaby Iduny. Tylko same wspomnienia. Trafiłaby oczywiście na Runearda i jeszcze przed skokiem w przepaść poznała prawdę. Wtedy pojawiłby się Lund (pamiętacie go?), który okazałby się być Piątym Duchem. Powiedziałby jej o klątwie i oznajmił, że ostateczne odkupienie Arendelle i ocalenie Puszczy odnajdzie w głębi Ahtohallan. Ona by oczywiście pamiętała kołysankę mamy i wiedziała z czym to się wiąże. Mimo tego postanawia się poświęcić dla Arendelle i dla ludzi z Puszczy. Królowa umiera, by odkupić winy. Chyba już wystarczy tych poświęceń, co? haha  

 

Wtedy pojawiłaby się Iduna. Powiedziałaby, że Elsa udowodniła, że jest godna swojego losu. Ocaliła Arendelle i Puszczę. Taka ostatnia ofiara. No i uwaga niespodzianka, z tego powodu Lund dobrowolnie oddaje jej "pozycję" Piątego Ducha i powierza opiekę nad magią. A sam "rozpływa się w powietrzu". 

W międzyczasie duchy atakują Annę i Olafa no bo chcą się pozbyć "krwi Runearda" że swojego domu, co wprowadziło by taka dynamikę.

 

Elsa wraca do Anny i duchy się uspokajają, bo widzą ich nową opiekunkę. Wszyscy razem jadą do wioski. Kris i Anna są cali zakochani i on się jej oświadcza. Wiem, co powiecie. Za szybko to szczęśliwe zakończenie i za łatwe to dojście do niego. Ale zauważcie, że w Zaplątanych też ten ostatni akt jest raczej spokojny. Tak czy siak, Yelena dostrzega, że Elsa została duchem i powierza lud pod jej opiekę. Co sprawia, że dokonuje się ostateczne złożenie broni i nawiązuje się unia między nimi a Arendelle. UNIA. Elsa nie zostawia królestwa Annie, która przecież w pierwszym filmie tak pragnie wolności. Także Elsa jest królową Arendelle i Puszczy. Poznaje cel swojego życia i wszyscy są szczęśliwi. 

Co do przyszłości Anny miałbym takie 3 propozycje. 

1. Zostałaby namiestnikiem Puszczy. 

2. Pracowałaby przy rozbiórce tamy. 

3. Wyjechałaby w podróż z Hanią i Haraldem. 

A w trzeciej części pewien książę z Nasturii zawitałby do Arendelle, bo skoro Elsa doznała odpuszczenie grzechów, to dlaczego sama miałaby nie przebaczyć.

Co o tym sądzicie? Chcielibyście zobaczyć taką wersję? A jak Wy zmienilibyście scenariusz?